گونسالو ایناسیو

گونزالو برناردو ایناسیو (به پرتغالی: Gonçalo Bernardo Inácio؛ تلفظ: [?õ?salu i?nasju]) متولد 25 اوت 2001، فوتبالیست حرفه‌ای پرتغالی است که در پست مدافع میانی برای باشگاه اسپورتینگ لیسبون و تیم ملی پرتغال بازی می‌کند.

آرسنال به دنبال جذب مدافع اسپورتینگ لیسبون | فوتبالی

زندگی شخصی و دوران کودکی

ایناسیو در شهر آلمادا از ناحیه سیتوبال پرتغال به دنیا آمد و در سِیشال، شهری بهترین سایت شرط‌ بندی فوتبال در نزدیکی لیسبون، بزرگ شد. او از کودکی عاشق فوتبال بود و در کوچه و خیابان یا حتی در خانه بازی می‌کرد. به همراه پدرش به ورزشگاه می‌رفت و بازی‌های اسپورتینگ را از نزدیک تماشا می‌کرد. اگرچه الگوی خاصی نداشت، اما سبک بازی‌اش از ژرمی متیو، مدافع سابق اسپورتینگ، تأثیر گرفته بود.

شروع فوتبال باشگاهی

ایناسیو فوتبال را از تیم محلی آلمادا آغاز کرد و سپس به آکادمی اسپورتینگ پیوست. او پیش‌تر در آزمون‌های باشگاه بنفیکا نیز شرکت کرده بود، اما به دلیل دو بار خراب شدن خودروی پدرش هنگام رفتن به تمرینات، هرگز به آن تیم نپیوست. در 13 ژانویه 2018، در 16 سالگی، نخستین قرارداد حرفه‌ای‌اش را با اسپورتینگ امضا کرد.

در 6 ژوئیه 2020 برای نخستین بار به تیم بزرگسالان دعوت شد، اما در آن بازی مقابل موریرنزه به میدان نرفت. او که در ابتدا فردی کم‌رو و محتاط بود، به کمک مربی تیم، روبن آموریم و دوستان هم‌تیمی‌اش مانند نونو مندز و ادواردو کوارشما به‌تدریج در تیم جا افتاد. سرانجام در 4 اکتبر 2020، در دیدار برابر پورتیموننزه، به‌عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و اولین بازی رسمی‌اش را انجام داد.

درخشش در اسپورتینگ

در 20 مارس 2021، او نخستین گلش را برای اسپورتینگ در پیروزی 1–0 مقابل ویتوریا گیمارش به ثمر رساند. در ژانویه 2021، با پاس گل او، تیمش در فینال جام اتحادیه پرتغال (Taça da Liga) براگا را شکست داد. پس از آن، او جای لوئیس نتو را در ترکیب اصلی گرفت و تا پایان فصل در 20 بازی لیگ حضور داشت، فصلی که اسپورتینگ پس از 19 سال قهرمان لیگ برتر شد.

در دسامبر 2021 به‌عنوان بهترین مدافع ماه لیگ پرتغال انتخاب شد و در 29 ژانویه 2022 با گلزنی در نیمه دوم فینال جام اتحادیه مقابل بنفیکا، نقش مهمی در پیروزی 2–1 تیمش داشت. در آوریل 2022، قرارداد خود را تا سال 2026 تمدید کرد.

در نوامبر 2023، در داربی لیسبون مقابل بنفیکا، در نیمه دوم از زمین اخراج شد و تیمش 2–1 شکست خورد. در دسامبر 2023، در دیدار پایانی مرحله گروهی لیگ اروپا برابر استورم گراتس اتریش، از نیمه دوم وارد زمین شد و در عرض ده دقیقه دو گل به ثمر رساند. او در فصل 2023–24 با حضور در 32 بازی و نزدیک به 2500 دقیقه بازی، نقش کلیدی در قهرمانی بیستم اسپورتینگ در لیگ پرتغال ایفا کرد و در تیم منتخب فصل نیز قرار گرفت.

در 23 فوریه 2025، در تساوی 2–2 مقابل AVS، دویستمین بازی رسمی خود برای اسپورتینگ را انجام داد.

حضور در تیم ملی پرتغال

ایناسیو در تمامی رده‌های سنی تیم ملی پرتغال (زیر 17 تا زیر 21 سال) حضور داشته و مجموعاً 19 بازی ملی در رده‌های پایه انجام داده است. در 26 اوت 2021 برای اولین بار به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد، اما تنها چهار روز بعد به دلیل مصدومیت از ناحیه ران از اردو خط خورد.

نخستین بازی‌اش برای تیم ملی زیر 21 سال را در 12 نوامبر 2021 برابر قبرس انجام داد و چند روز بعد در بازی برگشت، نخستین گل ملی‌اش را نیز به ثمر رساند. در مارس 2023، نخستین بازی رسمی خود را برای تیم ملی بزرگسالان در پیروزی 4–0 برابر لیختن‌اشتاین در مقدماتی یورو 2024 انجام داد، که اولین بازی تحت هدایت مربی جدید روبرتو مارتینز بود. در 11 سپتامبر 2023، با دو گل خود در پیروزی 9–0 مقابل لوکزامبورگ، نقش مهمی در ثبت بزرگ‌ترین برد تاریخ تیم ملی پرتغال داشت.

در یورو 2024، ایناسیو در ترکیب نهایی پرتغال قرار گرفت. در نخستین بازی برابر جمهوری چک، در دقیقه 63 به جای دیوگو دالوت وارد میدان شد و در دیدار پایانی مرحله گروهی نیز 90 دقیقه مقابل گرجستان بازی کرد. در مرحله یک‌چهارم نهایی، پرتغال در برابر فرانسه حذف شد.

سبک بازی

ایناسیو به‌طور عمده در قلب دفاع بازی می‌کند، اما توانایی حضور در پست دفاع چپ یا حتی هافبک میانی را نیز دارد. او به خاطر هوش دفاعی، تصمیم‌گیری مناسب، بازی‌خوانی، تکل‌زنی، پاس‌کاری دقیق (به‌ویژه پاس‌های بلند)، شتاب، چابکی و سرعت بالا شناخته می‌شود. مهارت او در بیرون آوردن توپ از خط دفاع و آغاز حملات نیز از ویژگی‌های قابل توجهش به‌شمار می‌آید.

زندگی شخصی

ایناسیو از کودکی هوادار اسپورتینگ بود. او فردی خجالتی است که علاقه چندانی به حضور در شبکه‌های اجتماعی ندارد. بیشتر وقت آزاد خود را به فوتبال خیابانی و بازی پلی‌استیشن با دوستانش یا به‌تنهایی می‌گذراند. برادرش رودریگو با یک نوع ناتوانی متولد شده که تأثیر زیادی بر نگاه او به زندگی گذاشته است.

 


امره جان

امره جان (به ترکی استانبولی: Emre Can؛ تلفظ: [??mr? ?d???n]) بازیکن فوتبال ترک‌تبار اهل آلمان است که در تاریخ 12 ژانویه 1994 در شهر فرانکفورت به دنیا آمد. او در حال حاضر برای باشگاه بروسیا دورتموند در بوندس‌لیگا آلمان بازی می‌کند و از بازیکنان کلیدی این تیم به‌شمار می‌رود. امره جان علاوه بر پست اصلی خود به‌عنوان هافبک دفاعی، قابلیت بازی در پست‌های دفاع میانی و کناری را نیز دارد و به‌دلیل توان فیزیکی، هوش تاکتیکی و تطبیق‌پذیری‌اش مورد توجه مربیان مختلف قرار گرفته است.

امره جان: به‌خاطر داور، مقابل چلسی شکست خوردیم | فوتبالی

آغاز دوران حرفه‌ای

امره جان فوتبال را از آکادمی باشگاه آینتراخت فرانکفورت آغاز کرد اما در سال 2009 در سن 15 سالگی به تیم جوانان بایرن مونیخ پیوست. او در سال 2012 برای نخستین بار به تیم بزرگسالان بایرن دعوت شد و در همان سال نخستین بازی حرفه‌ای‌اش را انجام داد. اما با توجه به رقابت شدید در بایرن، او فرصت کافی برای کازینو انلاین با درگاه مستقیم درخشش نیافت و در سال 2013 به باشگاه بایر لورکوزن منتقل شد تا فرصت بیشتری برای بازی داشته باشد.

انتقال به لیورپول

در تابستان 2014، باشگاه لیورپول انگلیس با پرداخت مبلغ 9?75 میلیون پوند، امره جان را از لورکوزن به خدمت گرفت. او اولین بازی خود در لیگ برتر انگلیس را در هفته نخست فصل 15–2014 مقابل ساوت‌همپتون انجام داد. در طول حضورش در لیورپول، جان به یکی از مهره‌های مؤثر خط میانی تبدیل شد. او به‌خاطر قدرت در نبردهای فیزیکی، توانایی حمل توپ و شوت‌های از راه دور شناخته می‌شد. در لیورپول، او زیر نظر مربیانی چون برندان راجرز و سپس یورگن کلوپ کار کرد.

حضور در یوونتوس

پس از اتمام قراردادش با لیورپول، جان در تابستان 2018 به صورت آزاد به یوونتوس پیوست. او در فصل اول خود با یووه، در سری آ ایتالیا قهرمان شد، اما در ادامه با تصمیم‌های تاکتیکی مربیان، به تدریج از ترکیب اصلی فاصله گرفت. با وجود عملکرد مثبت، جان در لیست یوونتوس برای لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2019–2020 قرار نگرفت که این موضوع باعث نارضایتی او شد.

بازگشت به آلمان و دورتموند

در ژانویه 2020، امره جان به صورت قرضی به بروسیا دورتموند بازگشت و پس از نمایش‌های درخشان، باشگاه قرارداد او را دائمی کرد. جان از همان ابتدا در خط میانی دورتموند نقش مهمی ایفا کرد و در کنار بازیکنانی چون جود بلینگام و مارکو رویس، ستون اصلی خط میانی تیم شد. او در فصل‌های اخیر به یکی از رهبران داخل زمین تبدیل شده و در سال 2023 نیز به‌عنوان کاپیتان دوم تیم معرفی شد.

 

تیم ملی آلمان

امره جان تمامی رده‌های ملی پایه آلمان از زیر 15 سال تا زیر 21 سال را پشت سر گذاشته و در یورو زیر 21 سال 2015 نیز برای تیم ملی امید آلمان به میدان رفت. او نخستین بازی ملی بزرگسالانش را در سپتامبر 2015 انجام داد و از آن زمان در رقابت‌هایی چون یورو 2016 و جام کنفدراسیون‌های 2017 حضور داشته است. آلمان در سال 2017 با حضور جان، قهرمان جام کنفدراسیون‌ها شد.

سبک بازی و ویژگی‌ها

امره جان بازیکنی همه‌کاره است؛ او می‌تواند به‌عنوان هافبک دفاعی، مدافع میانی، مدافع راست یا حتی هافبک مرکزی بازی کند. از ویژگی‌های برجسته او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • قدرت بدنی بالا و حضور مؤثر در نبردهای هوایی

  • توانایی در حمل توپ و عبور از خطوط پرس

  • شوت‌های از راه دور

  • ذهن تاکتیکی بالا و هوش دفاعی

  • قابلیت رهبری در زمین

افتخارات برجسته

باشگاهی:

  • قهرمانی بوندس‌لیگا با بایرن مونیخ (2013)

  • قهرمانی سری آ ایتالیا با یوونتوس (2019)

  • نایب‌قهرمانی لیگ اروپا با لیورپول (2016)

  • قهرمانی جام حذفی آلمان با دورتموند (2021)

ملی:

  • قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها با آلمان (2017)

 


محمدرضا خلعتبری

محمدرضا خلعتبری (زاده? 23 شهریور 1362) بازیکن بازنشسته فوتبال اهل ایران است که در پست هافبک هجومی و وینگر چپ بازی می‌کرد. او به‌واسطه سرعت، تکنیک بالا و سبک بازی خلاقانه‌اش، سال‌ها در سطح اول فوتبال ایران و آسیا درخشید و همچنین سابقه حضور در تیم ملی ایران را در کارنامه دارد.

بعد از بازنشستگی در 41 سالگی؛ محمدرضا خلعتبری به روایت آمار | فوتبالی

آغاز فوتبال و دوران باشگاهی

خلعتبری فوتبال حرفه‌ای خود را از تیم شموشک نوشهر آغاز کرد و در سال 1382 به تیم بزرگسالان این باشگاه راه یافت. پس از آن، در سال 1383 برای انجام خدمت سربازی به تیم ابومسلم خراسان پیوست و دو فصل برای این تیم بازی کرد.

در سال 1385، او به تیم ذوب‌آهن اصفهان منتقل شد و طی 5 فصل حضور در این سایت شرط ‌بندی فوتبال تیم، یکی از مؤثرترین بازیکنان ذوب‌آهن لقب گرفت. اوج درخشش خلعتبری در ذوب‌آهن، مربوط به فصل 2010 لیگ قهرمانان آسیاست که ذوب‌آهن تا فینال این رقابت‌ها پیش رفت و خلعتبری با 5 گل زده در این رقابت‌ها، یکی از برترین گلزنان آن فصل بود. گل او در دقیقه 80 دیدار برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی برابر پوهانگ استیلرز کره جنوبی یکی از لحظات به‌یادماندنی دوران فوتبالی‌اش به شمار می‌رود.

در خرداد 1390، خلعتبری به تیم الغرافه قطر پیوست و مدتی در لیگ ستارگان قطر به میدان رفت. سپس در دی‌ماه 1390 به الوصل امارات رفت و زیر نظر اسطوره فوتبال جهان، دیگو مارادونا بازی کرد. این تجربه برای خلعتبری یکی از خاص‌ترین مقاطع دوران حرفه‌ای‌اش بود.

او پس از پایان حضورش در امارات، در سال 1391 به ایران بازگشت و این بار به تیم سپاهان اصفهان پیوست. پس از یک فصل بازی در سپاهان، در خرداد 1392 با باشگاه عجمان امارات قرارداد بست، اما به‌دلیل درج عنوان جعلی "خلیج عربی" در رسانه‌های این کشور، از قرارداد خود انصراف داد و به ایران بازگشت.

در شهریور 1392، خلعتبری با باشگاه پرسپولیس تهران قرارداد بست و یک فصل برای سرخ‌پوشان پایتخت بازی کرد. سپس در تیر 1393 از این تیم جدا شد و با قراردادی دو ساله، مجدداً به سپاهان بازگشت.

او تا سال‌های پایانی فوتبالش در لیگ برتر ایران حضور داشت و از چهره‌های باتجربه و مؤثر تیم‌هایش به حساب می‌آمد.

حضور در تیم ملی ایران

خلعتبری در سال 1387 برای نخستین بار توسط علی دایی به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد. او در 20 بهمن 1389 اولین گل ملی‌اش را در دیداری دوستانه مقابل تیم ملی روسیه به ثمر رساند. همچنین در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا 2011 یکی از بازیکنان حاضر در ترکیب تیم ملی ایران بود و در چند دیدار نیز به میدان رفت.

درخشش در لیگ قهرمانان آسیا

خلعتبری در لیگ قهرمانان آسیا 2010 با پیراهن ذوب‌آهن عملکردی چشمگیر داشت. او در طول این رقابت‌ها:

  • 5 گل به ثمر رساند

  • به رده سوم گلزنان برتر مسابقات رسید

  • در فینال مقابل سئونگنام کره جنوبی موفق به گلزنی شد

  • و گل صعود ذوب‌آهن به نیمه‌نهایی را در دقیقه 80 برابر پوهانگ استیلرز در کره جنوبی به ثمر رساند.

این فصل را می‌توان نقطه عطف دوران حرفه‌ای خلعتبری دانست.

سبک بازی و افتخارات

خلعتبری با قامت کوتاه، چابکی بالا و مهارت در دریبل‌زنی، یکی از بازیکنان تماشاگرپسند فوتبال ایران بود. او در پست‌های مختلف هجومی از جمله وینگر چپ، هافبک هجومی و مهاجم سایه بازی می‌کرد.

 

 


ژرژه ژسوس

خورخه ژسوس (به پرتغالی: Jorge Fernando Pinheiro de Jesus) متولد 24 ژوئیه 1954، یک مربی حرفه‌ای فوتبال و بازیکن سابق اهل پرتغال است. آخرین تیمی که هدایت آن را بر عهده داشت، باشگاه الهلال عربستان بود. او به‌واسطه موفقیت‌های چشمگیر خود در پرتغال، برزیل و عربستان، به‌عنوان یکی از پرافتخارترین مربیان پرتغالی شناخته می‌شود.

بیوگرافی کامل ژرژ ژسوس

دوران بازیگری

خورخه ژسوس که فرزند ویرگولینو آنتونیو د ژسوس (بازیکن سابق اسپورتینگ لیسبون در دهه 1940) است، در شهر آمادورا واقع در لیسبون به دنیا آمد. او فوتبال خود را از تیم جوانان اسپورتینگ آغاز کرد و در فصل 76–1975 به تیم بزرگسالان راه یافت. او در طول 17 سال دوران بازیگری، برای 13 باشگاه مختلف بازی کرد و در 9 فصل در لیگ برتر پرتغال (پریمیرا لیگا) به میدان رفت. مجموعاً در 166 بازی لیگ برتر، موفق به زدن 14 گل شد و در سال 1990 در سن 36 سالگی از فوتبال خداحافظی کرد.

دوران مربی‌گری – شروع و صعود

ژسوس در سال 1990 مربیگری را با تیم کوچک آمورا آغاز کرد. در سال 1995، هدایت فلگِیراس را در دسته دوم برعهده گرفت و موفق شد آن‌ها را به لیگ برتر برساند. سپس در سال‌های ابتدایی دهه 2000، با تیم‌هایی چون استرلا آمادورا، ویتوریا ستوبال، موریرنزه، بلننسش و یونیائو لیریا کار کرد و به‌تدریج جایگاه خود را در سطح اول مربی‌گری پرتغال تثبیت کرد. او با بلننسش به فینال جام حذفی پرتغال رسید و به جام یوفا نیز صعود کرد.

در سال 2008، مربی براگا شد و آن‌ها را به رتبه پنجم لیگ و مرحله یک‌هشتم نهایی جام یوفا رساند. همچنین با این تیم قهرمان آخرین دوره جام اینترتوتو اروپا شد.

دوران طلایی با بنفیکا (2009–2015)

در ژوئن 2009، ژسوس هدایت باشگاه بزرگ بنفیکا را برعهده گرفت و در همان فصل اول قهرمان لیگ پرتغال شد. تیم تحت هدایت او سبک هجومی جذابی داشت و با آرایش 2-3-1-4 بازی می‌کرد. طی 6 فصل حضور، او رکورددار بیش‌ترین جام کسب‌شده توسط یک مربی در تاریخ بنفیکا شد: 10 جام داخلی شامل 3 قهرمانی لیگ، 1 جام حذفی، 5 جام اتحادیه و 1 سوپرجام. همچنین دو بار به فینال لیگ اروپا رسید اما در هر دو نوبت شکست خورد (مقابل چلسی و سویا).

در فصل 2013–2014، ژسوس موفق شد اولین سه‌گانه داخلی تاریخ باشگاه را کسب کند (لیگ، جام حذفی، و جام اتحادیه) و در همان سال به فینال لیگ اروپا نیز راه یافت.

حضور در اسپورتینگ لیسبون

ژسوس در سال 2015 به رقیب سنتی بنفیکا یعنی اسپورتینگ پیوست و در همان شروع، سوپرجام را با پیروزی مقابل بنفیکا فتح کرد. اگرچه او با اسپورتینگ نتوانست قهرمانی لیگ را کسب کند، اما تیمش با رکورد امتیازی باشگاه نایب‌قهرمان شد (86 امتیاز). در سال 2018، پس از حمله هواداران خشمگین به بازیکنان و کادر فنی، ژسوس تصمیم به ترک باشگاه گرفت.

 

موفقیت در الهلال و سپس در فلامنگو

در ژوئن 2018، برای نخستین بار خارج از پرتغال مربیگری کرد و هدایت الهلال عربستان را برعهده گرفت. او با این تیم سوپرجام را برد ولی پس از اختلافات داخلی، ژانویه 2019 از تیم جدا شد.

سپس در ژوئن 2019، مربی فلامنگو برزیل شد. او در نخستین سال، درخشان ظاهر شد و قهرمان جام لیبرتادورس و لیگ برزیل شد؛ افتخاری که او را به اولین مربی اروپایی پس از 1991 تبدیل کرد که قهرمان آمریکای جنوبی شده است. او در 57 بازی با فلامنگو، 43 پیروزی کسب کرد و در سال 2020 به پرتغال بازگشت.

بازگشت به بنفیکا (2020–2021)

در بازگشتش به بنفیکا، با وجود سرمایه‌گذاری تاریخی 105 میلیون یورویی، موفق به کسب جامی نشد. او در دسامبر 2021 با توافق دوجانبه از باشگاه جدا شد.

تجربه در ترکیه با فنرباغچه

در ژوئن 2022، ژسوس هدایت فنرباغچه ترکیه را برعهده گرفت و در فصل 23–2022، قهرمان جام حذفی ترکیه شد؛ اولین جام این تیم در 9 سال اخیر. او پس از پایان فصل از این تیم جدا شد.

بازگشت دوباره به الهلال و رکورد جهانی

در ژوئیه 2023، ژسوس مجدداً مربی الهلال شد و با این تیم عملکرد تاریخی کازینو انلاین با درگاه مستقیم داشت. الهلال تحت هدایت او موفق شد با 34 پیروزی متوالی در تمامی رقابت‌ها، رکورد جهانی بیشترین برد پیاپی در فوتبال حرفه‌ای را بشکند. در این فصل:

  • قهرمان سوپرجام 2023 و 2024 عربستان شد

  • قهرمان جام پادشاهی 24–2023 شد

  • قهرمان لیگ عربستان با رکورد 96 امتیاز و بیش از 100 گل زده

ژسوس با 81 پیروزی، به موفق‌ترین مربی تاریخ باشگاه الهلال تبدیل شد. در 3 مه 2025، او باشگاه را ترک کرد.

زندگی شخصی

ژسوس از ازدواج دوم خود با «ایوونه» صاحب پسری به نام «ماورو» است. او همچنین از ازدواج نخستش دو فرزند دیگر به نام‌های تانیا و گونسالو دارد. او زمانی بیش از یک میلیون یورو در بانک BPP سرمایه‌گذاری کرده بود که پس از ورشکستگی بانک، در سال 2014 توانست 80 درصد از پولش را پس بگیرد.

 


جوئلینتون

جوئلینتون کاسیو آپولیناریو د لیرا (به انگلیسی: Joelinton Cássio Apolinário de Lira)، متولد 14 اوت 1996 در برزیل، یک بازیکن فوتبال حرفه‌ای است که برای باشگاه نیوکاسل یونایتد در لیگ برتر انگلستان بازی می‌کند. او کار خود را به عنوان مهاجم آغاز کرد، اما در ادامه با تحول در سبک بازی و پیشرفت تاکتیکی، به یک هافبک توانمند تبدیل شد که نقشی کلیدی در خط میانی نیوکاسل ایفا می‌کند.


آغاز مسیر حرفه‌ای

جوئلینتون فوتبال حرفه‌ای را در آکادمی باشگاه اسپورت رسیف در برزیل آغاز کرد. استعداد فیزیکی و تکنیکی او به سرعت مورد توجه قرار گرفت و در حالی که هنوز کمتر از 40 بازی برای تیم اول اسپورت انجام داده بود، در سال 2015 و در سن 18 سالگی به باشگاه هوفنهایم آلمان پیوست.


تجربه در اروپا با راپید وین

بلافاصله پس از پیوستن به هوفنهایم، جوئلینتون برای کسب تجربه بیشتر به‌مدت دو سال به صورت قرضی راهی راپید وین اتریش شد. در این دوران، او موفق شد در 60 بازی رسمی برای این تیم، 15 گل به ثمر برساند و توانایی‌های هجومی خود را نشان دهد. عملکرد مثبتش در اتریش، زمینه‌ساز بازگشت به هوفنهایم و فرصت حضور در بوندس‌لیگا شد.


بازگشت به هوفنهایم و درخشش در بوندس‌لیگا

پس از بازگشت به هوفنهایم، جوئلینتون در فصل 2018–2019 نقشی مهم در خط حمله تیم ایفا کرد. با به ثمر رساندن 7 گل و دادن 5 پاس گل در 28 بازی، توانست توجه باشگاه‌های بزرگ را به خود جلب کند. او در آن زمان بیشتر به عنوان مهاجم نوک یا مهاجم دوم ایفای نقش می‌کرد.


انتقال تاریخی به نیوکاسل یونایتد

در تابستان 2019، جوئلینتون با مبلغی حدود 40 میلیون پوند به نیوکاسل یونایتد پیوست؛ رقمی که در آن زمان رکورد گران‌ترین خرید تاریخ این باشگاه را شکست. هرچند دوران ابتدایی حضور او در نیوکاسل با فشارهای فراوانی همراه بود و انتظارات از او به عنوان گلزن برتر برآورده نشد، اما یک تحول مهم در مسیر حرفه‌ای او در راه بود.


تغییر پست و شکوفایی در خط میانی

با ورود ادی هاو به عنوان سرمربی جدید نیوکاسل، جوئلینتون از یک سایت شرط ‌بندی معتبر مهاجم صرف، به هافبک میانی یا هافبک باکس تو باکس تبدیل شد؛ تصمیمی که نقطه عطفی در دوران حرفه‌ای او محسوب می‌شود. توانایی بدنی بالا، دوندگی بی‌امان، قدرت درگیری و دقت در پرسینگ، از او یک هافبک کلیدی در ترکیب نیوکاسل ساخت.

تغییر پست جوئلینتون نه‌تنها موجب احیای کارنامه‌اش شد، بلکه او را به یکی از بازیکنان مورد احترام هواداران نیوکاسل تبدیل کرد. او اکنون نقشی محوری در کنترل میانه میدان دارد و هم در بازی‌سازی و هم در دفاع نقش مؤثری ایفا می‌کند.


بازی ملی

جوئلینتون سابقه بازی در تیم ملی زیر 17 سال برزیل را دارد، اما هنوز برای تیم ملی بزرگسالان برزیل به میدان نرفته است. با توجه به عملکرد قدرتمندش در لیگ برتر، احتمال دعوت او به تیم ملی همچنان وجود دارد.


ویژگی‌های فنی و سبک بازی

جوئلینتون بازیکنی قدرتمند، پرتلاش و همه‌کاره است که ترکیبی از مهارت تکنیکی و توان فیزیکی را در اختیار دارد. او در پست جدید خود به خوبی می‌تواند در تقابل‌های فیزیکی برتری یابد، توپ را از خط دفاع به حمله منتقل کند، و در حملات نیز با شوت‌های راه دور و حضور در محوطه تهدیدآمیز باشد. توانایی او در بازی تحت فشار و مشارکت در پرسینگ، از ویژگی‌های برجسته سبک بازی او محسوب می‌شود.